On the CAMENA Section ITALI
Nifo, Agostino: De Auguriis. - Bologna, 1531.
Nifo, Agostino: Opuscula. - Venezia, 1535.
Nifo, Agostino: De pulchro et de amore. - Lyon, 1549.

 

Nifo, Agostino (c. 1473 - 1538 or 1545):
[ De Auguriis ] Augustini Niphi Suessani De Auguriis Libri Duo. - Bononiae : Apud Haeredes Hieronymi De Benedictis, 1531. - XXVIII lvs. : ill. ; 4o. - Type area 17 x 9 cm - Call number: Sch 094/304


Note:
We here reproduce the short biographical notice of the Dizionario Biografico degli Italiani resource at the Istituto Treccani website:
"Nifo, Agostino (lat. Augustinus Niphus). - Filosofo (n. forse Sessa 1469-70 - m. forse Salerno fra il 1539 e il 1546). Studiò filosofia all'univ. di Padova, insegnò a Padova, Napoli, Salerno, Pisa. Sotto l'influenza di Nicoletto Vernia, suo maestro, sostenne (De intellectu et daemonibus, 1492) l'averroismo moderato di Sigieri di Brabante; voltosi poi al tomismo, confutò (De immortalitate animae, 1518, dedicato a Leone X), l'opera omonima di P. Pomponazzi. Commentò Aristotele; scrisse il De regnandi peritia (1532), dedicato a Carlo V, in sostanza una traduzione latina, dissimulata, del Principe di Machiavelli. Si occupò di problemi economici, esaminandoli soprattutto da un punto di vista morale (De vera vivendi libertate, 1530; De divitiis, 1531)."
Although Nifo's style is somewhat dry and scholastic, his careful examination and representation of the philosophical tradition earned him a high reputation and reeditions of his writings for a long time. Gabriel Naudé, for example, edited his Opuscula moralia et politica (Paris 1645), adding a long treatise entitled Gabrielis Naudaei de Augustino Nipho iudicium.
This is the first edition of De Auguriis. In 1534, the text was printed in small octavo format in Basle (now made available online by the project ‚Digitalisierung [VD16-2]' of the Bavarian State Library, BSB). A French translation was published in 1546 (Lyon: J. de Tournes, reprinted in 1581) and in 1584 (Rouen : Mallard). The Latin text, too, was republished several times. - Nifo dedicated this treatise to Guido Rangoni (1485-1539), a celebrated commander of papal troops. The preface lists many ancients who believed in augury. Hi sunt homines, qui vanitatibus auguriorum adhaeserunt. Ne igitur huiusmodi prisci homines prophanis [ profanis ] sint errandi occasio, de auguriis duos libros struendos esse putavimus. The objective of this treatise is to expose the vanitas or futility of the widespread belief in augury.
Our Table of Contents records the headings of the main text; they are identical to the Index Capitum (fol. 27b sq.).

Table of Contents:
(Title page) fol. 1a
AUGUSTINI NIPHI MEDICES PHILOSOPHI SUESSANI; LIBRORUM DE AUGURIIS; AD ILLUSTR[issimum] VIRUM GUIDONEM RANGONIUM MAGNANIMUM COMITEM PRAEFATIO. fol. 2a
DE AUGURIIS LIB. I. QUID PER NOMEN AUGURII SIT INTELLIGENDUM, ET QUO ORDINE PROCEDENDUM. fol. 3a
Quattuor esse necessaria in auguriis secundum priscorum usum. fol. 3b
De obiectis Auguristicis. - De persona auspicante. - De intentione auspicantis. fol. 4a
De hora electa, qua obiectum augurificum in augurium refertur. fol. 4b
De tempore quo eventus erit. fol. 5a
De sternutamentis augurificis. fol. 5b
De saltibus tremoribusque cuiusque particulae corporis auguralibus. fol. 6a
De rebus auguralibus, quae propriis naturis ferunt augurium hominibus secundum historicos. fol. 10b
Opinio Plinii de auguriis quae possunt esse bona, aut mala. - Opinio Plutarchi cheronei [ Chaeronei ] de auguriis. fol. 13a
Opinio Astronomorum de efficacia auguriorum. fol. 13b
(Tabula circuli cum partitionibus.) fol. 14a
De auguriis opinio iuniorum augurum. fol. 14b
Superstitiones Romanorum in auguriis. fol. 15a
De numero auguralium obiectorum secundum eos augures, qui probabilius de auguriis locuti sunt. fol. 15b
De causa quae movet augurales res ut nobis occurrant, mentemque nostram ut ominemur, secundum Theophrastum et Themistium. fol. 16a
De causa movente augurifica secundum Platonicos. - De causa movente augurifica secundum Varronicos. - Opinio Astronomorum Aegyptiorum de causa movente auguria. fol. 16b
De causa movente augurifica secundum minus superstitiosam causam. fol. 17a
(Tables of twelve omens with their meaning depending on the sections of the zodiac.) fol. 17b
Tabella de saltibus secundum Aegyptios astronomos. fol. 20a
Haec sunt quae comperta habemus de superstitiosis auguriis, [...]. fol. 22a
EIUSDEM DE AUGURIIS. LIBER II.. - PROEMIUM [ PROOEMIUM ]. fol. 22a
Observatio auctoris, qua reprobantur superstitiosa auguria. fol. 22b
Argumentum Peripateticorum quo reprobantur auguria. - Evasio quorundam insanorum. fol. 23b
Reprobatio huius evasionis. - Argumentum Divi Thomae quo auguria et sortes refutantur. - Phavorini [ Favorini ] argumentum adversus auguria atque Plinii. fol. 24a
Prima dilucidatio de auguriis. fol. 24b
Dilucidatio verae causae auguriorum superstitiosorum. - Reprobatio causae assignatae a Plinio per quam auguriis fidem praestabat. fol. 26a
Reprobatio causae Plutarchi et iuniorum per quam auguriis fidem praestabant. - Reprobatio causae eorum qui ex sitibus caeli auguriis fidem praestant. fol. 26b
Reprobatio causae assignatae a Themistio, et Theophrasto, et a Mercurio, et a Varrone, et a ceteris aliis. fol. 27a
Et de auguriis hactenus Salerni finis. M.D.XXIIII. Die XI. Ianuarii. (Jan. 11, 1524) - INDEX CAPITUM PRIMI LIBRI. fol. 27b
INDEX CAPITUM SECUNDI LIBRI. - Errata. fol. 28a
(Colophon) BONONIAE APUD HAEREDES [ HEREDES ] HIERONYMI DE BENEDICTIS. M.D.XXXI. fol. 28b


Nifo, Agostino: De Auguriis. - Bologna, 1531.
Nifo, Agostino: Opuscula. - Venezia, 1535.
Nifo, Agostino: De pulchro et de amore. - Lyon, 1549.

 

Nifo, Agostino (c. 1473 - 1538 or 1545):
[ Opuscula ] Prima Pars Opusculorum Magni Augustini Niphi Medices philosophi Suessani : in quinque libros divisa, secundum varietatem tractandorum, ab ipsomet nuper in lucem edita ; Contenta librorum sequenti indice monstrantur. - Venetiis : Scotus, 1535. - [4] lvs., 134 pp. ; 4o. - Type area 16,4 x 11,5 cm - Call number: Sch 094/304 an 1


Note:
For basic information on Nifo please see the first Note of this page.
Our Detailed Table of Contents records the headings of books and chapters, while omitting the marginal keywords that mostly signal the authors Nifo is mentioning.

Summary Table of Contents:
(Title page) pag. 1
Opuscula contenta in hoc libro. pag. 2
(Index capitum) pag. 3
(Carmen gratulatorium Hieronymi Carbonis) pag. 1
Ad Illustrissimam Victoriam Columnam Piscariensium Marchionissam, de vera vivendi libertate libellus. (Author's dedication to Vittoria Colonna) pag. 2
De Vera Vivendi Libertate Liber Primus. pag. 3
De vera vivendi libertate liber Secundus. pag. 17
De Divitiis Libellus Ad Iacobum Filium. pag. 34
Liber de iis, qui apte possunt in solitudine vivere, ad Augustinum Pastineum Perifonensem. pag. 68
De sanctitate, atque prophanitate [ profanitate ] Libellus ad Hieronymum Seripandum Eremitani ordinis virum religiosissimum. (Author's dedication) pag. 96
Incipit Liber Primus De Sanctitate. pag. 97
De prophanitate [ profanitate ] Liber secundus. pag. 107
De misericordia liber ad virum religiosum Hieronymum Seripandum. pag. 125
Finis. (Colophon) pag. 134

Detailed Table of Contents:

(Title page with the device of the publisher Ottaviano Scotto: A winged female figure holding a trumpet and a flame, representing Fama, framed by the inscription FAMAM EXTENDERE FACTIS / EST VIRTUTIS OPUS. Cf. Verg. Aen. 10, 467 ff.: stat sua cuique dies, breve et inreparabile tempus / omnibus est vitae; sed famam extendere factis, / hoc virtutis opus.) pag. 1
Opuscula contenta in hoc libro. pag. 2
(Index Capitum of the entire edition:) Contenta In Opusculo De Vera vivendi libertate. pag. 3
FINIS. pag. 8
(Carmen gratulatorium) Augustino Nipho Medice philosophorum primario Hieronymus Carbo. pag. 1
Pom. Columna Vicecancellarius Divae Victoriae Columnae Piscariensium Heroinae. S.P.D. - Augustini Niphi Medicis Philosophi Suessani, ad Illustrissimam Victoriam Columnam Piscariensium Marchionissam, de vera vivendi libertate libellus. (Author's dedication to Vittoria Colonna.) pag. 2
De Vera Vivendi Libertate Liber Primus. - Opinio quorundam Peripateticorum, atque Platonicorum, qui veram vivendi libertatem e medio sustulerunt. - Quod vera vivendi libertas sit, secundum Peripateticos, et Platonicos. pag. 3
Prima opinio eorum, qui dixerunt veram vivendi libertatem a paupertate fieri. pag. 4
Eorum opinio, qui dixerunt veram vivendi libertatem a divitiarum copia proficisci. pag. 5
Opinio eorum, qui dixerunt veram vivendi libertatem fieri a solitudine. pag. 6
Quo modo Plutarchus non iuste carpit eum qui dixit { Graece * láthe bió:sas }, id est, sic vive, ut nemo sentiat te vixisse. - Opinio eorum, qui dixerunt, veram libertatem vivendi proficisci a potentia civili. pag. 8
Refutatio. - De triplici hominis vita. pag. 9
De multiplici principatu, deque multiplici subiectione. - De monastico principatu deque libertate et subiectione. pag. 10
De Politico ac civili principatu, deque libertate et subiectione. pag. 11
De Oeconomico atque domestico principatu, deque subiectione, ac libertate. pag. 12
De vera atque propria vivendi libertate in homine. - Quod prudentia faciat veram vivendi libertatem. pag. 13
De iis, quae sibi adsciscit vera vivendi libertas, et de paupertate. - De divitiis. - De solitudine. pag. 14
De civili potentia. - Qui in vera vivendi libertate vixerunt. pag. 15
Eiusdem Augustini Niphi Medicis de vera vivendi libertate liber Secundus. - Prooemium. - Opinio eorum Peripateticorum qui dixerunt eorum, qui secundum virtutes vera vivendi libertate potiuntur, non esse alium finem praeter verum ipsum liberum vivere. pag. 17
Refutatio. - Opinio eorum, qui dixerunt praemium eorum qui secundum virtutem vera vivendi libertate utuntur, esse honorem, atque perennem gloriam. pag. 18
Refutatio. - Opinio eorum qui dixerunt id, cuius gratia nitimur vera libertate vitae potiri, esse conscientiam ac memoriam recte factorum. pag. 19
Refutatio. - Opinio eorum qui divitias cum potentia coniunctas dicunt esse id magis bonum, cuius gratia homines in vera libertate secundum virtutes vivunt. pag. 20
Refutatio. pag. 21
Eorum opinio, qui asserunt maius illud bonum esse voluptatem, cuius gratia in vera libertate vivimus secundum virtutes. - De voluptate quaedam breviter. - Rufatio [ Refutatio ] opinionis supradictae de voluptate ex his, quae nunc dicta sunt. pag. 22
Opinio eorum, qui affirmant maius illud bonum esse rerum divinarum contemplationem, cuius gratia secundum virtutes in vera libertate vivimus. pag. 23
Difficultates, quae contingunt super ea, quae dicta sunt. pag. 25
De Duplici felicitate secundum quosdam, de'que duplici bono. pag. 26
Quid sentiendum de felicitatibus paulo ante narratis. pag. 28
Quod philosophus Aristoteles in primis ethicorum libris praemiatoriam felicitatem non posuerit. pag. 30
Quod philosophus Aristo[teles] in ultimis libris ethicorum cogatur ponere virtutes esse propter aliud expetendas. pag. 31
De simpliciter felici, et vero vitae liberae fine. pag. 32
Pateat denique praemium virtutum vitae'que vere libere [ liberae ] esse beatitudinem, ad quam Deus, sua nos bonitate, atque gratia conducat. Neapoli. M.D.XXX. Septembris. XIX. (Sept. 19, 1530) pag. 33

Eiusdem Augustini Niphi Medicis Philosophi Suessani De Divitiis Libellum [ Libellus ] Ad Iacobum Filium. - De nominibus quibus divitiae appellantur, et de divisione earum. - De ipsa Domo quaedam. pag. 34
De Oeconomia, Oeconomica, oeconomo, et de opere oeconomico. pag. 35
Divitias non esse materiam, sed instrumentum oeconomi, oeconomicae'que, Divitiarum'que acquisitionem finem eius disciplinae, quae est in acquirendo. pag. 37
De modis acquirendi divitias iis, qui praeter communem ordinem videntur. pag. 38
De Vitis ferarum. - De variis hominum vitis. pag. 39
De disciplinis naturalibus, quae sunt in acquirendo. pag. 40
Quod licet pastoralis, venatoria, atque agricultura sint simpliciter naturales, tum nec venator, nec agricola exercet opus suum sine electione. pag. 41
Quod nullum sit animal, nulla'que planta, quae non sit hominis naturalis possessio, et de abusu eorum. pag. 42
Quo Iure omnia hominibus omnibus sint communia, quove non communia. - Quae adhuc communia hominibus sunt. pag. 43
Quo modo huiusmodi naturales divitiae sint vere divitiae, non autem nummi. pag. 44
Artes, quae sunt in acquirendis divitiis. pag. 45
Quod cuius'que artificii, quod ex materia constat, duplex sit usus, immo cuiuslibet rei naturalis, quae est hominis possessio. pag. 46
Quod cuiuslibet artificii ex ea parte, qua est artificium, commutatio usus sit praeter naturam. Et quo modo artificii, quod est sine materia commutatio possit esse communis usus. pag. 47
Commutationem fuisse primum usum possessionum naturalium : et de ratione commutandi. pag. 48
Epilogus hoc est peroratio eorum, quae diximus. - De nomine pecuniariae, et de pecuniarum introductione, et quo modo pecuniaria differt a naturali ratione, quae in acquirendis divitiis est. pag. 49
De pecuniariae origine, et de nummi introductione. - De pecunia, et nummo, et de eorum speciebus : quibus utimur plerique. pag. 50
De causis Monetarum, et de inventoribus, et de Chalcochymia. pag. 52
De mutationibus Monetarum, et epilogus. pag. 53
Dubitationes. - De locis utilibus pro emptionibus, et venditionibus : et pro acquirendis divitiis ex rebus naturalibus. pag. 54
Enumeratio omnium acquisitivarum artium : et repetitio. pag. 55
De acquisitionibus, quae fiunt per disciplinas. pag. 56
De Foenore [ Fenore ]. pag. 57
De Campsione. pag. 58
De Quaestibus laude dignis, de'que vilibus. Atque de divitiis novis et antiquis. pag. 59
Quod divitiae non debeant esse infinitae. pag. 60
Quam ob causam oeconomus infinitas divitias quaerit : et si finitis semper utatur. pag. 61
De mensura divitiarum opiniones. pag. 62
Opinio Aristotelis de mensura divitiarum : et de optimis civibus. pag. 63
Opinio Stoicorum de divitiis et utrum sint bonae. pag. 64
Ad eum, qui in contemplatione, bene beate'que vixerit, longe pauciores, atque minores quam mediocres, divitiae necessariae sunt. pag. 65
Exempla eorum, qui cum exilibus divitiis illustrem vitam duxerunt. pag. 66
Finis. Niphani sexto Augusti. M.D.XXXI. (Aug. 6, 1531) pag. 67

Eiusdem Augustini Niphi Medicis Philosophi Suessani liber de iis, qui apte possunt in solitudine vivere, ad Augustinum Pastineum Perifonensem. - Praefatio. - Enumeratio aptitudinum, sine quibus nemo potest apte in solitudine vivere. pag. 68
Enumeratio earum aptitudinum, quae accipiuntur ex parte corporis. pag. 69
De ea aptitudine quae est sanitas. pag. 70
De ea aptitudine, quae sunt vires. - De ea aptitudine, quae est longitudo vitae. pag. 71
Enumeratio earum aptitudinum, quae accipiuntur ex parte fortunae. pag. 73
De inconstantiis, quae apparent de solitario in his, quae Aristoteles dicit. pag. 74
De multiplici solitario. - De solitario ferino. pag. 75
De solitario divino. pag. 76
De solitario humano. pag. 77
De civili solitario. pag. 78
De iis, quae communia sunt tribus solitariis. - Quod Aristoteles sibi constet. pag. 79
Dubitationes adversus divinum atque humanum solitarium. pag. 80
Dilutiones. pag. 81
Enumeratio earum aptitudinum, quae accipiuntur ex parte animae. - De aptitudinibus quae ex parte animae sensitivae accipiuntur. pag. 82
Quod nullus possit sibi soli vivere nisi summis virtutibus praeditus sit. pag. 83
Quod officiosus quolibet amicitiae genere sit sibi ipsi amicus, et maxime philautus. - Quod flagitiosus non possit sibi ipsi soli vivere. pag. 84
De prudentia, de'que intellectu activo. pag. 85
De virtute, quae prudentiam conservat. pag. 86
De pabulo fovente prudentiam. pag. 87
De intellectu contemplativo. - De partibus intellectus contemplativi. pag. 88
Partes naturalis philosophiae. - Partes Metaphysicae. pag. 90
De divisione moralis philosophiae. - De rebus quibus descriptio solitudinis consistit. - De distantia a civitate. pag. 91
De Aeris probatione. pag. 92
De aqua probanda. - De Terra probanda. pag. 93
De relaxationibus solitarii viri. pag. 94
Solitudinis praemia. - Niphani octavo Septembris. M.D.XXXI. (Sept. 8,, 1531) pag. 95

Eiusdem Augustini Niphi Medicis Philosophi Suessani de sanctitate, atque prophanitate [ profanitate ] Libellus ad Hieronymum Seripandum Eremitani ordinis virum religiosissimum. - (Author's dedication) - Io. Alovisii Vopisci. (Distich) pag. 96
Incipit Liber Primus De Sanctitate. - De sanctitatis definitionibus secundum Platonem. - De prima sanctitatis definitione secundum Platonem. pag. 97
Quod propter haec quae dicta sunt in prima definitione, Plato affirmet sanctitatem esse iustitiae partem sive speciem. - De secunda sanctitatis definitione secundum Platonem. pag. 98
De tertia sanctitatis definitione secundum Platonem. - De quarta sanctitatis definitione secundum Platonem. - De quinta sanctitatis definitione secundum Platonem. pag. 99
De pietate quae sanctitatem antecedit secundum Platonem. pag. 100
De religione quae sanctitatem sequitur. - De questione [ quaestione ] Platonis. pag. 102
De sanctitate secundum Aristo[telem]. pag. 103
Quae Eustratius de heroica virtute atque sanctitate. - De excessu quo virtus heroica excellit humanam virtutem. pag. 104
De peripatetica pietate quae heroicam virtutem antecedit. pag. 105
De amore qui pietatem sequitur et heroicam virtutem, atque sanctitatem antecedit. - De temporibus quibus heroica virtus, sanctitas'que ipsa floruit. pag. 106

Eiusdem Augustini Niphi Medicis de prophanitate [ profanitate ] Liber secundus. - De prophanitate [ profanitate ] secundum Platonem. - De prophanitate [ profanitate ] secundum Aristotelem. pag. 107
De triplici prophanitatis [ profanitatis ] genere secundum Peripateticos. - In quo differt prophanitas [ profanitas ] sive immanitas a crudelitate atque truculentia. pag. 108
Moralem immanitatem proficisci interdum ab iniustitia. - Moralem immanitatem aliquando proficisci a nimio rerum futurarum metu. pag. 109
Moralem immanitatem potissimum ab avaritia proficisci. - Moralem immanitatem ab impetu venereo proficisci. pag. 110
De monstrosis immanitatibus et primo de mulierum immanitate circa partum. pag. 111
De ea monstrosa immanitate quae est liberorum expositio. - De ea monstrosa immanitate, quae est circa religionem. pag. 112
De ea monstrosa immanitate quae est ex occupata patriae libertate. pag. 114
Si liceat regnandi causa monstrosis immanitatibus uti : atque prophanitatibus [ profanitatibus ]. pag. 115
De ea monstrosa immanitate, in quam inciditur post victoriam. pag. 116
De ea monstrosa immanitate, quae proditio est. - De ea monstrosa immanitate, in quam incidunt praetores, et aliquando magni principes. pag. 117
De ea monstrosa immanitate, in quam incidunt leges. pag. 118
De ea monstrosa immanitate, in quam incidunt, qui iniurias ulciscuntur. - De causis, quibus incidimus in prophanitates [ profanitates ] ipsas. pag. 119
De temporibus, quibus prophani [ profani ] fuerunt atque immanes. pag. 120
Quod deus immanes atque prophanos [ profanos ] non diu dominari patiatur. pag. 121
Qui duces metu Dei exercitus immaniter gubernarunt. - Niphani. xxi. Octobris, pag. 124

Eiusdem Augustini Niphi Medicis Philosophi Suessani de misericordia liber ad virum religiosum Hieronymum Seripandum. - Praefatio, atque Stoicorum opinio de misericordia ad Hieronymum Seripandum. pag. 125
Argumenta adversus Stoicos quibus probatur in viro sapienti misericordiam cadere. pag. 126
Definitio misericordiae apud Lactantium, et confutatio. pag. 127
Definitio Misericordiae assignata a Seneca, et a Cicerone et illius confutatio. - De multiplici misericordiae acceptione secundum Peripateticos, et de vera misericordiae definitione. pag. 128
Dilutiones aargumentorum Stoicorum. - De misericordibus atque miseratoribus et de malis quae misericordiam efficiunt in nobis. pag. 130
De iis qui nullo pacto miserentur. - De hominibus miserabilibus. pag. 131
De causis quae movent nos ad misericordiam. pag. 132
De operibus misericordiae. - Conclusio, et Consolatio. pag. 133
Vale Suessae finis. M.D.XXXIII. Die V. Iulii. (July 5, 1533) - (Colophon:) Impressum Venetiis per Petrum de Nicolinis de Sabio. Impensis Domini Octaviani Scoti. Anno domini M.D.XXXV. (1535) pag. 134

Nifo, Agostino: De Auguriis. - Bologna, 1531.
Nifo, Agostino: Opuscula. - Venezia, 1535.
Nifo, Agostino: De pulchro et de amore. - Lyon, 1549.

 

Nifo, Agostino (c. 1473 - 1538 or 1545):
[ De pulchro ] Augustini Niphi Medicis Libri Duo, De Pulchro, Primus. De Amore, Secundus. - Lugduni : Apud Godefridum, et Marcellum, Beringos, fratres, 1549. - 277 pp., [1] l. ; 8o. - Type area 15,5 x 8 cm - Call number: Sch 104/215


Note:
For basic information on Nifo please see the first Note of this page.
Paul Oskar Kristeller in his Studies in Renaissance thought and letters (p. 620) observes: "The De pulchro et amore, though quite untouched by the fashionable literature on Platonic love, was obviously written in response to it."
The work is dedicated to Giovanna d'Aragona (1502-1575), wife of Ascanio Colonna and close friend of Vittoria Colonna. Its first edition was published in Rome in 1531.

Table of Contents:
(Title page, with printer's emblem) pag. 1
Pompeius Cardinalis Columna S. R. E. Vicecancell. Augustino Nipho S. P. D. (Praise of Giovanna d'Aragona and of Nifo's treatise.) pag. 2
Illustrissimae Ioannae Aragoniae Tagliacocii Principi Augustinus Niphus. (Author's dedication.) pag. 4
Augustini Niphi Medicis Ad Illustriss[imam] Ioannam Aragoniam Tagliacocii Principem, De Pulchro Liber. - Cap. 1. Quomodo Prothagoras [ Protagoras ] e rerum ipsa natura Pulchrum sustulerit. pag. 5
Cap. 2. Opinio Stoicorum de pulchro. - Cap. 3. Quae de puella pulchra Lucianus. pag. 6
Cap. 4. Pulchrum esse in rerum natura. pag. 7
Cap. 5. Quod simpliciter pulchrum sit in rerum natura, ex illustr[issimae] Ioannae pulchritudine hic probatur. pag. 8
Cap. 6. Virginem pulchram non esse ipsum pulchrum, adversus Hippiam. - Cap. 7. Aurum non esse ipsum pulchrum etiam adversus Hippiam, et Pindarum. pag. 10
Cap. 8. Pulchrum ipsum non esse corpore bene valere, divitem esse, ac honoratum, senem mori, sepeliri a filiis, sepelisse parentes. - Cap. 9. Decorum non esse pulchri definitionem. pag. 11
Cap. 10. Utile non esse pulchri definitionem. - Cap. 11. Pulchri definitionem non esse id quod ad bonum confert. pag. 12
Cap. 12. Proculi [ Procli ] sententia de pulchro. - Cap. 13. De pulchritudinibus rerum pulchrarum secundum Iamblicum [ Iamblichum ]. pag. 13
Cap. 14. Quae Platonici de aliis pulchritudinibus, et de multiplici pulchri opinione. pag. 14
Cap. 15. Rationem pulchritudinis non esse corpus secundum Platonicos. - Cap. 16. Rationem pulchritudinis non esse quantitatem secundum Platonicos. pag. 15
Cap. 17. Pulchritudinem non esse speciem incorpoream, quae a re, quae placet, multiplicatur in anima amantis. - Cap. 18. Quomodo pulchritudo sit corporea, quomodo've sit incorporea. pag. 16
Cap. 19. Pulchritudinem non esse certam membrorum proportionem, atque commensum cum quadam colorum suavitate, secundum Platonicos. pag. 18
Cap. 20. Quae sit pulchri definitio, secundum Platonem, et Socratem. pag. 19
Cap. 21. Per quae pulchritudo, quae gratia est, animam rapiat ad sui fruitionem secundum Platonicos. pag. 20
Cap. 22. De triplici Amore, triplici'que raptu, secundum Platonicos. pag. 22
Cap. 23. De origine gratiae, quae pulchritudo est secundum Socratem. pag. 23
Cap. 24. De praeparatione, qua praeparantur omnia ad gratiam divinum'que fulgorem excipiendum. pag. 24
Cap. 25. Qualia sint haec, quae de pulchro Platonici dixerunt. pag. 25
Cap. 26. Quod nulla res simplex sit pulchra. pag. 28
Cap. 27. Pulchra, quae propria ratione pulchra sunt, secundum Peripateticos, non esse in rebus, nisi quae sensibus obiciuntur. - Cap. 28. Pulchrum, quod proprie pulchrum est, non esse nisi in rebus, quae solis humanis sensibus offeruntur. pag. 30
Cap. 29. Desiderium animalium mutorum, quo moventur ad Venerem, non esse amorem. pag. 31
Cap. 30. De motu, quo pulchrum movet animos nostros. pag. 32
Cap. 31. Quid proprie pulchrum sit exponitur secundum Peripateticos. pag. 34
Cap. 32. Pulchrum esse solum in genere hominum. - Cap. 33. Quae definitio pulchri secundum Peripateticos, et quotuplex pulchritudo. pag. 35
Cap. 34. De corporea praeparatione, quae dicitur forma secundum Medicos, et de errore eorum. pag. 36
Cap. 35. De numero praeparationum, quae praeparant pulchrum ad gratiam. pag. 37
Cap. 36. De ea corporis praeparatione, quae dicitur forma, secundum Alcinoum Platonicum, de'que corporis symmetria. pag. 38
Cap. 37. Quod nihil praeter hominem sit pulchrum. pag. 40
Cap. 38. De ea proportione, quae est vocum Harmonia. - Cap. 39. De ea praeparatione, quae est in odore suavitas. pag. 42
Cap. 40. De ea praeparatione, quae est in carne lenitas. pag. 43
Cap. 41. Quomodo de pulchro differant Peripatetici a Platonicis. pag. 44
Cap. 42. De animi pulchritudine. - Cap. 43. De ea praeparatione, quae est morum concinnitas diversae opiniones. pag. 46
Cap. 44. De concinnitate morum, quae ad suscipiendam gratiam praeparat. pag. 47
Cap. 45. Quae Platonici de intellectuali fruitione. pag. 48
Cap. 45 bis. Quae Peripatetici de intellectuali fruitione. pag. 49
Cap. 46 Pulchrum non semper actu animum movere ad sui triplicem fruitionem. - Cap. 47. Omnem hominem sequi desiderium fruendae pulchritudinis. pag. 51
Cap. 48. Non omnium amantium animos eiusdem pulchri fruendi desiderium natura sequi. pag. 54
Cap. 49. Quid puella simpliciter pulchra sit, quae've differentia inter fruitionem, et usum, et inter humanum, ac ferinum amorem, et quae pulchritudo in puella magis laudetur. pag. 56
Cap. 50. Corporeas voluptates, quae in usu venereo sunt, non esse optimas, eas vero, quae in pulchri fruitionibus consistunt, optimis aut similes, aut easdem esse. pag. 59
Cap. 51. Non semper eiusdem pulchri fruitionem nos delectare. pag. 60
Cap. 52. Pulchri fruendi desiderium diutius permanere, eo ferino amore, qui est utendi. - Cap. 52 bis. Amorem perfectum non esse plurium simul. pag. 61
Cap. 53 Amari ei puellae iucundum esse, quae amatur. - Cap. 54. Puellam longe magis gaudere, quia amatur, quam quia amat. pag. 62
Cap. 55. Non posse puellam amari, quin amet, potissimum cum a laudatis viris se amari noverit. pag. 63
Cap. 56. Desideret'ne puella deformis amari magis, an pulchra. pag. 64
Cap. 57. Sit'ne pulchra natura continentior quam turpis. pag. 65
Cap. 58. Aspectum esse amantibus amabilissimum. pag. 66
Cap. 59. Amorem non semper a visu oriri. pag. 67
Cap. 60. De aetate pulchritudinis. pag. 68
Cap. 61. Quod qui amore alicuius exardet, semper sit in eo. - Cap. 62. In animalibus mutis eam feminam, quae unius animalis animam rapit ad sui usum, omnes, quae in eodem genere sunt, rapere, non ita in hominibus eandem puellam. pag. 69
Cap. 63. Perfectam pulchrae puellae fruitionem absque tactu, gustu, atque olfactu non esse. pag. 70
Cap. 65. (!) De pudore, in quo animi pulchritudo pro magna sui parte habetur in puellis, quae omnino atque simpliciter pulchrae sunt. pag. 72
Cap. 66. Exempla mulierum, quae ob pudorem celebres habitae sunt. pag. 75
Cap. 67. De pudicitia, in qua etiam animi pulchritudo in puellis pro magna sui parte habetur. pag. 77
Cap. 68. Exempla mulierum, quae ob pudicitiae pulchritudinem, summis laudibus monumentis traditae sunt. pag. 78
Cap. 69. Exempla mulierum, quae ob excellentiam formae celeberrima fama clarae fuerunt. pag. 82
Cap. 70. Exempla eorum virorum, qui propter formam celeberrimam a prioribus specie praesignes habiti sunt. pag. 86

Augustini Niphi Medicis Ad Illustriss[imam] Ioannam Aragoniam Tagliacocii Principem. De Amore Liber. - Cap. 1. Auctores qui de amore dixerunt. pag. 90
Cap. 2. Opinio Orphei de amore, et eorum qui eum sequuntur. pag. 91
Cap. 3. Refutatio, et interpretatio illius opinionis. pag. 92
Cap. 4. Opinio Hierothei de amore. - Cap. 5. Confutatio, et interpretatio huius opinionis. pag. 94
Cap. 6. Opinio Lucretii de amore. pag. 95
Cap. 7. Refutatio, et opinionis interpretatio. - Cap. 8. Opinio Socratis de amore. pag. 96
Cap. 9. Refutatio opinionis huius. pag. 97
Cap. 10. Opinio Eryximachi de amore. pag. 98
Cap. 11. Refutatio opinionis huius. - Cap. 12. Opinio Virgilii de amore. pag. 99
Cap. 13. Refutatio huius opinionis. pag. 100
Cap. 14. Opinio quorundam Platonicorum de amore. pag. 101
Cap. 15. Refutatio huius opinionis. pag. 102
Cap. 16. Utrum possit esse humanus aliquis amor absque transitu in cupidinem, hic disputatur. pag. 105
Cap. 17. De amabilibus. pag. 109
Cap. 18. De differentia amoris et amicitiae. pag. 110
Cap. 19. De amoris nomine, de'que amicitiae nomenclatura. pag. 111
Cap. 20. De Veneris nomenclaturis. pag. 116
Cap. 21. De divisione amoris, de'que Cupidinis nomenclaturis. pag. 119
Cap. 22. De desiderio. pag. 121
Cap. 23. De proprio obiecto amoris, amicitiae'que voluptificae. pag. 122
Cap. 24. Quomodo pulchrum ei sit amabile, atque iucundum, cui videtur pulchrum, et cur. pag. 123
Cap. 25. De amata puella, amato'que puero. pag. 126
Cap. 26. De voluptario amore. pag. 127
Cap. 27. De voluptatis nomenclaturis. pag. 128
Cap. 28. Omnes appetere voluptatem natura. pag. 129
Cap. 29. Voluptatem esse bonum secundum Eudoxum. - Cap. 30. Eudoxi opinio de voluptate, et Epicuri. pag. 131
Cap. 31. Quod non omnis voluptas in se bonum, nec per se, simpliciter'que bonum sit. pag. 133
Cap. 32. Voluptatem non esse motum adversus Platonem. pag. 134
Cap. 33. De perfecta, et optima operatione. pag. 135
Cap. 34. Voluptatem esse perfectionem operationis, qua operatio perfecta dicitur. pag. 136
Cap. 35. Voluptatem perficere operationem non ea ratione, qua principia agendi, atque patiendi perficiunt. pag. 137
Cap. 36. Voluptatem non esse perpetuam, atque continuam in nobis. pag. 138
Cap. 37. Quod voluptates specie differant, aut genere pro operationum differentiis. pag. 139
Cap. 38. Voluptatum aliquas esse probas, eligibiles'que, nonnullas autem improbas, atque fugiendas. pag. 140
Cap. 39. De differentia voluptatum in se. pag. 141
Cap. 40. Quod vera voluptas sit hominum officiosorum. pag. 143
Cap. 41. De venerea voluptate, et quale bonum sit. pag. 144
Cap. 42. Actum venereum esse maxime voluptificum. pag. 146
Cap. 43. Qui salaciores, amantes'que magis ex aetate. pag. 150
Cap. 44. Qui salaciores, amantes'que magis ex temperaturis. pag. 151
Cap. 45 Qui salaciores, libidinosiores've ex naturae signis. pag. 152
Cap. 46. Qui salaciores ex anni temporibus. - Cap. 47. De definitionibus amoris secundum alios. pag. 154
Cap. 48. Quales hae definitiones. pag. 155
Cap. 49. Definitio cupidinis prima. pag. 156
Cap. 50. Definitio cupidinis secunda. pag. 158
Cap. 51. Definitio cupidinis tertia. - Cap. 52. Quarta cupidinis definitio. pag. 159
Cap. 53. Utrum cupido sit naturalis, an voluntarius. pag. 160
Cap. 54. De Cupidinis perfecta genitura. pag. 161
Cap. 55. De Cupidinis ortu. pag. 162
Cap. 56. De Cupidinis pabulo. - Cap. 57. De Cupidinis accremento. pag. 164
Cap. 58. De animi amantis transmigratione. pag. 165
Cap. 59. De transformatione amantis in amatam. pag. 166
Cap. 60. De eo, quod maxime ad huiusmodi transformationem operatur : De'que signis, quibus amatio, atque redamatio annotatur. pag. 167
Cap. 61. De locis quibus amatio, atque redamatio sperandae sunt in amantibus. pag. 170
Cap. 62. De Arte inducendi amatam duram ad redamandum. pag. 182
Cap. 63. De Arte inducendi amatam ad rivalis odium. pag. 185
Cap. 64. De Arte inducendi amatam ad commiserationem. pag. 186
Cap. 65. De Arte inducendi amatam ad aemulationem cuiusdam alterius amatae saltem simulatae. pag. 188
Cap. 66. Cupidinem non esse fascinationem. pag. 191
Cap. 67. Non est verum nos amare, ut Adrastia dixit, quoniam anima intuitu pulchrae puellae recordatur divinae pulchritudinis. pag. 193
Cap. 68. Nec verum est id quod Popilia inquit, animalia muta non semper amare, quod sint rationis expertia, nec quod Turpilius inquit. pag. 194
Cap. 69. De causis cur eadem puella non ab omnibus aequo cupidine ametur. pag. 195
Cap. 70. Quod amor non cesset in fruitione cupidinea, nec post. pag. 197
Cap. 71. Quaestiones amatoriae. pag. 199
Cap. 72. A philautia non omnem amorem proficisci. pag. 202
Cap. 73. Cupidinis comites qui. pag. 204
Cap. 74. De aviditate atque abominatione. pag. 212
Cap. 75. De spe, atque desperatione. - Cap. 76. De timore atque fiducia. pag. 213
Cap. 77. De ira et mansuetudine. pag. 215
Cap. 78. De zelotypia, et contrario. pag. 216
Cap. 79. De voluptate et dolore. pag. 218
Cap. 80. De Verecundia, et Inverecundia. pag. 222
Cap. 81. De gratia, et Contrario. pag. 225
Cap. 82. De commiseratione, et indignatione. pag. 227
Cap. 83. De invidia, et contrario. pag. 228
Cap. 84. De aemulatione, et contrario. pag. 229
Cap. 85. De benevolentia et malevolentia. pag. 230
Cap. 86. Amorem ex ero, atque antero dissimilaribus compositum non diu permanere. pag. 231
Cap. 87. De querelis amantium. pag. 232
Cap. 88. De convictu amantium. pag. 235
Cap. 89. De accidentibus, quae amantibus contingunt in conspectu amatae. pag. 236
Cap. 90. Cupidinis immanitates. pag. 238
Cap. 91. Cupidinis probitates. - Cap. 92. Puellarum, quae e vita decesserunt, non esse cupidinem, nec eorum amantium, qui defuncti sunt. pag. 239
Cap. 93. Nec in plantis, nec in mutis animalibus esse cupidinem, sed amorem quendam. pag. 240
Cap. 94. Cur cupidinem Poëtae deum esse finxerunt. pag. 241
Cap. 95. De cupidinis parentibus secundum Poëtas, et de interpretatione. - Cap. 96. De aegritudine cupidinea, et quibus signis a cupidine discernatur. pag. 243
Cap. 97. De illegitimo atque praeternaturali cupidine. pag. 247
Cap. 98. De illegitimo, et naturali, deque legitimo cupidine. pag. 250
Cap. 99. De remediis cupidinis. pag. 252
Cap. 100. Exempla eorum, qui perdite deperierunt. pag. 254
Cap. 101. Exempla mulierum, quae ardenter deperierunt amantes. pag. 256
Cap. 102. Exempla coniugum, quae maritos ardenter deperierunt. pag. 257
Cap. 103. De amore hominis ad hominem, et hominis ad angelos. pag. 261
Cap. 104. Quod licet inimici, improbi'que homines ex caritate diligendi sint, caritas tamen non est mutua amicitia amantis ad eos, sed ad deum principaliter. pag. 264
Cap. 105. De amore hominis ad res irrationales, de'que vera hominis philautia. pag. 266
Cap. 106. De ordine huius amoris. pag. 268
Cap, 107. De amore hominis ad Deum. pag. 271
Cap, 108. De amore dei ad hominem, et de divina philautia, et de amore dei ad res rationales. pag. 273
Cap. 109. De heroina [ heroinae ] illustris Ioannae [scil. Aragoniae] pulchritudine. pag. 275
Et de Pulchro, et Amore hactenus Niphus. Novembri, M.D.XXIX. die III. (Nov. 3, 1529). Finis. pag. 277
(Printer's Emblem) pag. 280

Nifo, Agostino: De Auguriis. - Bologna, 1531.
Nifo, Agostino: Opuscula. - Venezia, 1535.
Nifo, Agostino: De pulchro et de amore. - Lyon, 1549.
On the CAMENA Section ITALI