Dulcis insanire res est, et quietis maxime.
Induit animae tentbras insipientia, haudiubar.
Irritum est quod lingua gannit, quod patrat demens manus.
Laetius securiusque nil mera est insania.
Maior insanus, minorisaepe sefacit sophum.
Nemini non hominum in anno mertefas quati semel.
Sape demens deinde mentis in potestatem redit.
Ars artium est uti subinde insania.
Certissima est insania, infelix amor.
Iasaniendum saepius quoque est sopho.
Insano am arae paenasat, furôr suus.
Que non queunt fieri, sequi est insaniae.
Quandoque sanis et sua est insania.
Qui desipit suo in loco, non desipit.
Su zuissima illi vita cui cor nil sapit.
Toler abile insanire in anno homini semel.