20 July 2004 Ruediger Niehl
typed text - structural tagging complete - no semantic tagging - no spell-check


page 147, image: s171

CENSURAE.

Principis censuram adores, Aulice, haud examines.
Cunct a dicta, cuncta facta, censor apta tempori.
Cuncta qui facit decenter censor ipsemet sui est.
De bonis bene iudicare quamlibet queunt mali.
Est sibi censor benignus quisque durus alteri.
Est supra censoris urnam censor ipse qui sibi est.
Legib us minera censor corripe atque corrige.
Nemo non sibi ipse iudex m tier mitissimo est.
Non tim t censoris Grnam cuncta rete qui facit.
Noxa adulta censo aquus obsecundat in loco.
Noxios censura punit, parcit innocentibus.
Quis gravis censor, quis aequus arbiter seriptis suis.
Quilibet sibimet ipsi lenis est, nemo alteri.
Quisque iam censores artes arregat rudis sibi.
Quisquis est senex iuventae censor est amplissimus.
Turpe, cerdosi reprendat Zeuxidos symmetriam.
Turpius nil quam quem in also carpis hoc morbo affic.
Censor sui, non pendet a vulgo arbitro.
Censor sui vel censor est regnant um.
Censura et annis adsita est senilibus.
Censura numquam est iusta multitudinis.
Censura postuma omnium ver???ssima est.
Censurararo recta multitudini est.
Censura semper est penes canos senes.
Culpae suae leves Videntur omnibus.
Cum cuncta Momus cernat, ipsum se haud Videt.


page 148, image: s172

Humaniora censeas semper regius.
Rare incidit malum ille qui cavet male.
Severus in se nemo adhuc iudex fuit.
Stultus propinquos excutit, se ipsum Sophus.