04/2005 Ruediger Niehl
Notes: Greek text not inserted; errata list at end of file not worked in; Could not identify errata list item in prelim: Pag. 4. fac. 2. lin. 1. fecit.; new TEI header; typed text - simplified structural tagging - no semantic tagging - no spell check


page 447, image: s480

IOANN. GEORGIUS GODELMANNUS.

NATUS est Ioannes Georgius Godelmannus Tuttlinoe, oppido ad Danubium, tribus a Constantia Zasit pama, milliaribus, anno Christi millesimo, quingentesimo, quinquagesimo no no, die duodecimo Maii. Paterei fuit Ieremias Gartachensis, vir pius, doctus, et prudens: qui a reneris ungniculis ad literarum studia adhibitus primum Argentoratum venit: ubi inter alios Ioannem illum Sturmium audivit. Inde Tubingam accessit; et in philosophicis quidem Iacobo Scheckio, in iure autem Carolo Molino, Matthao Gribaldo, ae Iounni Sichardo operam dedit. Postea Magisterii titulo ornatus secretarius sactus est comitis Michaelis a Werthim: deinde a Wirtembergico duce Christophore, praefectus est territorio Tuttlingensi: et a duce Ludovico arci Rofeccia, haud procul Tubsnga.

Vir religiosus et pius: quique diligenter Lutheri, Brentii et Chytroei seripta evolvit: sedulus in contionibus, et psal modia, mane ac vesperi cum familia frequentanda.

Gravis moribus: iustitiae tenax: amans literarum:


page 448, image: s481

gratus principibus, eorum consiliariis, doctis et civibus. Obiit anno octogesimo secundo post millesimum, quingentesimum. Mater autem fuit er Maria Holdschuerina, femina praeclara, nobilis et clarissimi patricii Noribergensis, Georgii Holdschuerini, postea cancellarii Derbatensis in Livonia, filia, excellentis vero Iurisconsulti Doctoris Ioannis Hemmingeri, consiliarii quondam Wirtembergici, neptis. Quae milleimo, quingentesimo, sexagesimo octavo anno, Tubingae defuncta, in eodem, quo postca maritus, sepulcro est humata.

Ioannes autem hic Georgius Stutgardiae et Tubingae literis imbutus, anno aetatis decimo sexto primae laureae honorem, inter undequadraginta competitores primus, pridie Calend. Aprilis, Georgio Liblero Brabeuta accepit, anno septuagesimo quarto, rectore illustrissimo principe, comite Wirtembergae Mompeligard. Friderico.

Deinde cum organon Aristotelis a D. Iacobo Scheckio; Rhetoricam a M. Georgio Hitzlero; Homerum a Mart. Crusio, Ethicam a Samuele Hatlando, Physicam a Georgio Liblero, Astronomiam a D. Philippo Apiano, et M. Michaele Maestlino, audivisset: disputando et deciamando se exercuisset: cum aliis viginti tribus eruditis iuvenibus die decimo quinto Februarii, anno millesimo, quingentesimo, sexagesimo sexto, magisterii gradu a M. Sam. Hailando Decano ornatus est.

Inde ad studium iuris transiit: in quo ex doctoribus audivit, Institutiones a Chiliano Voglero, et Andrea Laubmario: Codicem a Nicolao Varenbulero: Librum 2. decretalium a Ioanne Hochmanno: Pandectas, a Iacobo Cappelbeccio, et Anastasio Demlero: Denique Feudialia, a Valentino Volvo: atque anno millesimo, quingentesimo, septuagesimo octavo, praeside Hochmanno, disputationem de Litis contestatione tutarus est. Postea mense Octobri eiusdem anni per Franconiam, Turingiam, Misniam, in Saxoniam cum D. Iacobo Ardreae profectus Wittembergae clarissimos iuris Antecessores audivit: Matthaum Wesenbecium, et Ioachimum a Beust. Ibi etiam ipse nobilibus quibusdem petentibus, privatim institutiones explicavit. Inde varias urbes et regiones peragravit: Magdeburgum, Brunsuigam, Helmstadium, ubi D. Mynsingerum, et D. Borcholtum sasutavit, Lunaeburgum, Hamburgum, Lubecam, Wismariam, civitates Hansaticas.

Venit inde Rostochium, anno septuagesimo nono, mense Aprili, et mox vicmum Danie reguum Academiamque Hafniensem perlustravit. Rostochium reversus, institutiones iuris studiosis interpretarus est, et uno anno absolvit: ac de praecipuis materiis disputationes singulis hebdomatibus institu: t. Pro quibus fidelibus laboribus, centum Ioachimieis a gratis auditoribus


page 449, image: s482

donatus est. His ingenii dotibus, docendi dexteritate, et industriae cruditae specimine, David Chytraeus motus, petenti in matrimonium filiam suam lubens volensque elocavit. Non tamen mox nuptiae celebratae sunt; sed sponsalibus peractis, Godelmannus per Marchiam, Misniam, Boemiam, Pragam, Noribergam, anno octogesimo in patriam ad patrem rediit.

Inde Argentoratum, ubi Oberto Giphanio salutato, per Alsatiam ascendit Basileam. Ibi cum tribus aliis candidatis, anno vigesimo primo aeratis, insiguia Docturae, Cal. Septemb. petiit et impetravit. His peractis cum generoso Zerotino in comitatum Mompelgardensen, et inde per Burgundiam, Vesuntium usque excurrit. Postea Basileam, et hinc in patriam Tuttlingam reversus atque honorifice exceptus, ad patrem recurrit: praecept oribusque suis Tubingae valedixir, convivio ab eis honoratus, et mense Septembri, rebus ex animi sententia confectis, Rostochium rediit.

Ibi sequente anno in numerum professorum cooptatus: praelectionem Ciceronis de legibus, sibi a collegio iuris assignatam, Cal. Decemb. incoavit, praemissa de more oratione contra calumniatores studii legalis: et disputatione publica de iure venandi. Ac nupcias tandem cum expetita sponsa eodem octogesimo primo anno celebravit, epithalamiis a Casselio, Nathane Chytraeo, Crysio, et aliis, amice accantatis. Inde fama nominis ipsius in dies latius sese diffundente, a Saxoniae proelectore evocatus; ut a consiliis sibi esset, vocationem seeutus suo loco fidem et industriam praestirit singularem, Dresdae fixo domicilio et sede fortunarum suarum. Usus est idem princeps eius opera saepe in legationibus, praesertim ad aulam Augustam: in qu cum Caesati virtutem, doctrinam, ae facundiam suam probasset: ab eodem insignibus gentilitiis nobilitatus, et comes Palatinus est declaratus.

Laboribus immoritur Dresdae anno millesimo, sexcentesimo undecimo, die vicesimo Martii, aetatis suae quinquagesimo sectundo. Conscripsit ac foras dedit tractatum de Magis Veneficis, et lamis, deque his recte cognoscendis et puniendis, in tres libros distributum.

Fridericus Taubmanus, poeta clarus, curriculum eius vitae et elo gium epico epitaphio est complexus: quod in gratiam lectoris Philogogi adicere visum:
Sancte senex (quamquam meritis, quam tractibus aevi
Maior eras) etiam tu nostras deseris umbras?
Quam paucos mutavit equos Nocturnus, ut una
Viximus, et telas longi deteximus orsi!
Saepe tamen coeptam (rapui quod in omina) telam
Rupisti, et fato non exspectat litasti


page 450, image: s483

Vota tuo; tractum gavisus ad ultima circs
Scammata, iamque anima fessum diludia tandem
Poscere magno animo te posse et velle Iehovam.
Nunc votum, nunc omen adest: aulaea theatri
Sustulit omnipotens Aedilis; et, Ito paratam
Ito domum, dixit, pretium hoc Pietatis habeto.
Nec tamen hoc, quantum est, traduxti inglorius aevum.
Quod vixti, Summis vixisti carus et Imis:
Et meritis in utrosque bonus. Scis, Saxo, Lycaei
Incola Rostochii, qua plus duo lustra professum
Civica Iura bonis pubes audivit elenchis:
Quaque sibi raris socerum virtutibus emit,
Et fama atque auri dare vim pro dote potetem,
Nempe Chytraeiaden: quem octavae pralis adauctu
Fecit avum. Quid? vilis honos, se ferre nepotem
Chytraei, quem laus meritorum aequavit Olympo?
Hinc Dresdam excitus, summarum ubi summa Senatus
Electoris erat, quem tunc vis proxima leti
Sustulerat: obramque domum populosque regebat
Optio, quo Sol non melierem vidit. In isto
Godelmanna fides primum spectata theatro est;
Post spectanda magis, quid possit, et ore diserto
Atque ope consilii, rerumque ingentibus ausis.
Quorsumque et quoties cum magnis Saxonis idem
Mandatis ierit; quid opus nota ordine longo
Ire recensitum? Socii Praga maxima regni,
Sacraque Romani maiestas illa Rodolphi
Et quater, et decies quater, hune videre profectum
Nomine legati. Neque iniquo lumine caesar
Respexit meritum. Torque insignivit Equestri
Nobilium: et sacri, dixit, Comes esto Palati
Augustaque domus. Quum tandem a Caesare nostro
Caesaris ad partes et regnum Fratris, et oras
Teutonis extremas ac moenia nostra Viennam
Praecipitaret iter reditumque ad Caesaris aulam:
Ex illo languere, et caeco aegrescere morbo,
Paulatimque suae vadimonia mortis obire.
Haec finis fatorum illi, quae singula gyro
Interiore, datae sua per vestigia metae,
Stringere fas duxi. Dixissem ubi plura; dedissem
Pabula Livori. Quid si data pabula edaci
Sic quoque Livori? Sed tu, nutricula Veri
Posteritas, auctore fide, non vaete profectum
Credito: nec merces ulli fuit ulla colori.
Tota eius, quanta est, meritis ea gratia debet.


page 451, image: s484

Dixeris ingratum, mala dixeris omnia. Salve
Aeternumque vale quod Godelmanne fuisti,
Qua nomen virtutis erit, qua Caesaris, et qua
Saxonis; illa tui quoque nominis aura vigebit.

Ex Crusii annalibus Suevicis; Gesneri bibliotheta; et Fn Taubmanni schedisam atis posthumis.