IOANNIS GIGANTIS NORTHUSANI

Epitaphium Desiderii Erasmi

PAllados errantes Musas qui duxit ad arcem,
Quique fuit doctis portus et aura viris;
Hoc tegitur saxo maturo tempore raptus:
Spiritus astra colit: nomen in orbe volat.

Vir fortis.

Quem fortem dicas? casus qui infractus adomnes
Rideat ambiguae sortis utrumque globum.
Qui cum blanditur vultuque iocatur amico
Sors minime elatum tollit ad astra caput.
Qui nec in adversis deiectus adinfima rebus
Lugeat aut animo deficiente cadat.

Ad Lucretiam.

Constans cum stricto figis tua pectora ferro,
Clara pudicitiae dum petis astra memor;
Foedas dum terras, Lucretia casta relinquis,
Tecum abitimmenso qui fuit orbe pudor.

Laus Bacchi.

Non temere toto Bacchus celebratur in orbe:
Plurima cornutus commoda Bacchus habet.
Verunraperit Bacchus curas sepelitque fugatque;
Corporait cundo Lassa sopore foret.
Productrvatem producit rhetora Bacchus:
Bacchas amat firmaefoedus amicitiae.
Auditum fordis lume dat lumine captis:
Veloci claudos efficit ire pede.

Loripedum rectum, mutum inbet esse disertum
Spem facit, et fortem quemlibet esse iubet.
Adde etiam; cuivis medica mina prompta dolori
Praebet, et exangues arma movereiubet.

Iohanni Stigelio.

Dum coluit sacras, sic audio, Zasius artes,
Dum fuit Aoniae pars studiosa chelis;
Divitias tenuit modicas, sub paupere tecto
Delituit, studii praemia parca tulit.
Aurea sed postquam sinuosi corpora iuris
Inspexit positis ex Helicone Deis;
Aurum et opes legit; posuit de marmorte sedes:
Fonedit grati iugera multa soli.
Nos quoque linquamus steriles hoc tempore Musas,
Nostraque multiiugas arca videbit opes.
Iura valent, Medicina viget: divina poesis
Temnitur, et studium ceu leve, spreta iacet.

Leonardo Thomae.

Fidus amor terras liquit, probitasque fidesque:
Sceptra gerit toto solus in orbe dolus.

Liborio Scribae.

Qui nescit fatuae blandiri hoc tempore plebi;
Qui non connivet, pauper inopsque vir est.

Tilemanne Tletteneto.

Temporibus nostris doctorum fama virorum;
Prima Medusaei spes, Tilemanne, chori:
Si tibi quae possint aliqua ratione placere;
Carmina nulla cano, carmina nulla cano.
Si tibi quae possint aliqua ratione placere;
Carmina multa cano, carmina multa cano.

Valentino Gresio.

Dicam cur toto vigeat discordia mundo;
Dicam quid cieat flebile Martis opus?
Nempe Meum atque, Tuum discordia semina in orbe
Spargunt, suntque omnis caussaque, faxque mali.

Haec duo tollantur cunctis concordia terris
Surget et optatae tempora pacis erunt.

E Grao.

Cyclopes vincas superes Polypheme Gigantes,
Donec eris pauper, Maxime. paruus eris.

In Doletum.

Ecce tuos rodunt blattae, muresque libellos:
Tam sapiunt versus dulce, Dolete, tuos.

Stigelo.

Maximelane, licet fecundo carmina plectro,
Et ducas clario carmina digna Deo:
Excultiquelicet numeros superare Tibulli
Possis et coeci condere vatis opus;
Non tamen hoc omni cuivis ex parte placebis
Tempore neciusti nominis esse queas.
Nam Maro nam vates Pelignae gloria terrae,
Invenere suae post pia fata decus.
Scilicet ambiguum temnit praesentia vulgus,
Et quod praeteriit tollere laude solet.
Dum terris reptant vivunt sine honore poetae:
Vatibus a fatis surgere famasolet.

Ad Spangebergum.

Si tibi quos scripsi libri Spangberge, probantur;
Carmina multa dedi; carmina multa dabo.
Sitibi quos scripsi fordent Spangberge, libelli,
Carmina nulla dedi; carmina nulla dabo.

Ad Seipsum.

Non tua divitias cumulabit cista nec unquam
Ornabit digitos fulgida gemma tuos:
Blandiri nescis et nescis vana probare:
Respondent verbis pectora fida tuis.

Ad Zoilum.

Sobrius aut potus quae, Zoile, carmina scribo,
Non bona sunt fateor, sed meliora tuis.

Versificatori frigido.

Quod tua commendo fornaci carmina nostro,
Quodque tua ad tepidos grammata pono focos.
Hoc tacio possint aliquas acquirere vires,
Cumn sint Sarmatico frigidiora gelu.

Gengro Sabino.

Ingens Pegasidum decus, et bona fama, Sabine;
Cuius habet merito laurea serta caput.
Ut solet ursa suos lambendo ornare catellos,
Sic ornas versus docte, Sabine, tuos.
Hinc etiam ante alios vivunt tua carmina versus,
Et laudem serae posteritatis habent.

Ad famulum.

Nil prorsus feci, quando te verbero, clamas:
Te ferio idcirco quod facis ipse nihil.

Fidae.

Quod monstras Tyrio radiantes murice vestes,
Et ducta artifici serica fila manu.
Et tua quod flagrans exornat membra Smaragdus,
Multaque Elythraeo gemma reperta mari.
Indicium non est casti mea Fida pudoris:
Ornara uberius femina, rara proba est.

M. Alberso.

Pygmea quamvis natus de stirpe videris,
Attamen ingenio maior Atlante vir es.

Ad Dorothaeam.

Quod Dorohaeaa viro dicis te nubere nolle,
Conceda: iuvenem poscis amica tibi.

Ioachimo Spaltero

Cur non ad proprium saltem Ioachime, poema:
En salit ad calamos rusticus ipse suos.

Ad Tuerum.

Disce puer mores, dum cerea te sinit aetas
Lsse tuum, ad quiduis quae solet esse sequar,

Nam licet omnigenas recte cognoveris artes,
Ipse tamen stipes, moribus orbus, eris.

In foribus meis.

Si nolis constans sincerus, et integer esse;
Ianua perpetuo surda sit ista tibi.

Cypriano Vomelio.

O iuvenis iuvenes internon ultime vates,
Maxima Pierii spes, Cypriane chori:
Quamvis non numerem laetos armenta peragros,
Necglabrum Assyrio stillet odore caput:
Nec sint Ausonides quae ducant fila puellae;
Fulgida nec tectis concha sit vulla meis.
Nec mihi sint Tyriae vestes nec splend da gemma,
Qua tamet Eoogurg te fuscus Arabs;
Libertas tamen est rutio preciosior auro;
Conscia mens rectiest candida vita mihi est.
Scilicet ingenui non curant munera vates:
Paupera turba sumus; libera turba sumus.

Valirio Cordo.

Quid stupidos mirare homines adscendere in altum?
Quid summo truncos esse in honore stupes?
Foecun das sequitur reverentia larga crumenas:
Fertilis ingenium pera utrumque facit.

De Monachis.

Non male sunt monachis grata indita nomina Patrum:
Cum numerent natos heic et ubique suos.